Rritja e vetëvlerësimit: për ta bërë këtë nuk duhet të përpiqeni të dukeni si ata që tashmë e kanë, por thjesht, më në fund të bëheni njeriu që jeni…
Kuptimi i vetëvlerësimit
Shumë mendojnë se të kesh vetëvlerësim është të ndihesh i fortë: ata imagjinojnë se është një lloj vetëbesimi për aftësitë e tua që ushqen vetëbesimin, si kur dikush thotë: “ai djalë është i bindur se ka gjithmonë të drejtë, është e pamundur të diskutohet me atë!”. Disa e kanë këtë bindje, të tjerët jo. Ata që nuk e kanë ndihen të dobët, inferiorë, i lënë të tjerët t’i shfrytëzojnë pa mundur të rebelohen, gjejnë partnerët e gabuar që i trajtojnë keq, janë shumë të frikësuar dhe të turpshëm. Kujdes, kjo ide e vetëvlerësimit është krejtësisht e gabuar! Në realitet, nuk ka forcë pa dobësi: sa më shumë të doni të jeni “thjesht” i fortë, të kontrolloni veten, t’i ngjani një ideali të ngurtësisë që keni vendosur në kokën tuaj, aq më shumë brishtësia do t’ju kthehet kur nuk e prisni, duke ju bërë të mos ndjeni edhe më shumë vetëvlerësim!
Si të rrisni vetëvlerësimin: nuk keni nevojë të bindni veten apo të stërviteni
E njëjta ide e gabuar na bën të besojmë se për të rritur vetëvlerësimin duhet të stërvitemi, domethënë të bindim veten gjithnjë e më shumë. “Ti mund ta bësh, duhet të jesh më i fortë, nuk duhet të mendosh për gjëra negative, duhet të përmirësohesh, duhet të besosh më shumë!”. Duhet, duhet, duhet: në këtë kuptim, vetëbindja do të thotë vetëm t’i japësh urdhra vetes.
Është pak si të stërvitësh një kafshë: me qenin thuhet se duhen edhe shkop edhe karotë, urdhëra edhe karamele… Por si mund të mendoni të rrisni vetëvlerësimin nëse edhe ju, në të vërtetë ju së pari, e trajtoni veten si një qenush? Qentë binden, ata janë të zbutur. Si mund të mendosh se duke të urdhëruar dhe zbutur veten, do të ndalosh së qeni njeri i dobët? Jeni ju që e gjykoni veten “gabim”, jo të tjerët!
Vetëvlerësim i ulët? Ja çfarë të bëni
Bindja e vetes është një proces tërësisht racional në të cilin psikika trajtohet sikur të ishte një muskul. Ashtu si në palestër që stërvitni muskujt me mjete, mendoni se mund ta stërvitni mendjen me mjetet e racionalitetit, duke i thënë vetes fraza “të forta”. Por gjithçka që ka rëndësi në psikikë nuk ka të bëjë fare me arsyen. Bota e brendshme është një hapësirë e përbërë nga substanca të tjera, të cilat ne i quajmë emocione, por që të lashtët i quanin perëndi: dobësia dhe forca, ftohtësia dhe zemërimi ishin hyjnitë, energjitë, fushat e forcës… Të gjitha të ligjshme, të gjitha të rëndësishme. Për këtë arsye, e vetmja rrugë përpara për të arritur vetëvlerësimin është të mirëprisni të gjitha emocionet që ndjeni, pa përjashtim, ashtu siç janë, pa u përpjekur t’i modifikoni apo më keq, t’i eliminoni.
Ndrojtja është si një perëndeshë e fuqishme
Ju duhet të ndryshoni rrënjësisht mënyrën tuaj të të menduarit: kur jeni mes të tjerëve dhe nuk mund të gjeni fjalët, nuk do të thotë se jeni të turpshëm ose të dobët apo që duhet të përmirësoheni, por që një perëndeshë e ndrojtur, e egër dhe e errët ka ardhur të të gjejë. Nëse filloni të mendoni kështu, e gjithë loja ndryshon! Këtu ka ardhur një perëndeshë që pëlqen të qëndrojë e fshehur, frekuenton vende të errëta, jeton në hije, është misterioze dhe e fuqishme, aq e fuqishme sa të bllokojë gjuhën dhe të pengojë fjalët. Dhe çfarë kërkon ajo nga ju? Cilat territore të brendshme dëshiron që ju të eksploroni, në cilin burim dëshiron t’ju çojë para se të humbisni në labirintin sipërfaqësor të mendimeve ku futeni zakonisht? “Kush e di se çfarë mendojnë për mua, kush e di se si më gjykojnë, a isha mirë? Unë jam gjithmonë e njëjta, do të doja të isha ndryshe, do të doja të ndryshoja…”.
Sa mirë që Perëndesha e heshtur ju largoi që andej! Ndiqeni atë, kënaquni me të, përpiquni të kujdeseni për të çdo ditë, pyesni veten nëse po e bëni të lumtur. Çfarë dhuratash do të sjellë në jetën tuaj? Ju nuk mund ta njihni atë, rrugët e perëndive, që është e botës tuaj të brendshme, nuk mund t’i njihni ato. Por nëse keni besim, do të keni fuqi të mëdha. Fuqia e heshtjes dhe e misterit kur të viziton ndrojtja, fuqia e zjarrit dhe e pasionit kur të viziton Zilia, fuqia e largpamësisë kur të viziton izolimi, i cili, duke të mbajtur larg turmës, mund të shohë më mirë dhe më larg se çfarë po ndodh.
Jepini hapësirë qenies tuaj unike dhe vetëvlerësimi i ulët do të jetë një gjë e së kaluarës
Fuqitë që banojnë brenda jush janë të mëdha. Nuk ka nevojë të përpiqeni të jeni më të fortë, ose të dëshironi të dukeni si të tjerët, sikur të jeni bërë prej hekuri: përkundrazi, lëreni botën tuaj të brendshme të dalë përpara, pa u përpjekur ta ndryshoni, modifikoni, stërvitni. Vetëvlerësimi nuk është të jesh i fortë dhe i sigurt, por të dish që je i banuar nga perëndi dhe t’u japësh hapësirë, të bëhesh terren për një shfaqje të perëndive, emocioneve të thella. Atëherë gjithçka bëhet e mundur, edhe në jetën tuaj.
