Per te dalluar mjaltin e mirefillte natyral nga ai i fallsifikuari, ka disa menyra te cilat bazohen kryesisht ne aktivitetin fermentativ, pamjen e jashtme dhe permbajtjen e sakarozes, megjithese duhet ta themi qe ne fillim se garanci te plote per te dalluar ‘hilete” qe i behen mjaltit te vertete, ende nuk ka.
Se pari, si ta kuptojme qe i hidhet mjaltit shurup sheqeri? Per kete duhen kerkuar ne mjalte “gjurmet” qe le sheqeri.
Kjo “hile” zbulohet ne kete menyre: Hedhim ne nje ene mjalte te holluar (mjalti te zere ne kete shkrirje 5-10 te sasise) pak solucion ljapisin, pra solucion azotik te argjendit. Nese mjalti eshte shtuar me lende te tjera, ne fund te enes do te dekantojne mbeturina te argjendit kloritik.
Po qe se mjaltit i eshte hedhur sheqer pluhur, ai dallohet gjate kristalizimit te tij, ne kete menyre: Pergatitim nje maske mjalti ne nje cope nape te holle dhe e shikojme ate ne nje mikroskop apo mjet tjeter zmadhues. Kristalet e sheqerit kane formen e krepit te shkembinjeve kendrejte dhe kuadrate, ndersa ato te mjaltit natyral, paraqiten ne formen e nje peri stergjatesh ose te yjeve me shume cepa…Perfundimin e nxirrni vete
Shpeshehere, matrapazet dhe spekulantet i hedhin mjaltit miell dhe niseshte. Kete “hile” e zbulojme fare lehte, duke hedhur ne mjaltin e shkrire disa pika tentyr jodi 5%. Ne rast se ka hile, mjalti i shkrire ne uje, merr ngjyre te kalter.
Ka edhe njerez te tjere qe i hedhin mjaltit kungull te zier, miell sharre te imet apo lende te tjera ngjitese. Edhe kjo hile zbulohet fare lehte. Marrim nje gote qelqi transparente, hedhim atje disa luge mjalte dhe i hedhim uje te distiluar ose te filtruar mire. Mjalti tretet ne uje, ndersa “hilete” mbeten ne fund ose “lundrojne” persiper ne varesi te peshes specifike te lendes. Ne disa raste, i hidhet mjaltit shkumes. Kjo zbulohet duke hedhur ne mjalte disa pika uthulle apo ndonje acid tjeter. Ne rast se nga mjalti dalin fllucka te gazit karbonik, kjo tregon se aty ka hile!
Nje menyre tjeter per te gjetur nese ne mjalte ka lende te hedhura, eshte peshimi i tij. Pesha specifike e mjaltit eshte me e rende se ajo e ujit; pra, nje ene nje litroshe mjalti duhet te peshoje nje kile e 400 grame. Ne rast se pesha eshte me e vogel do te thote se mjalti ka brenda shume uje (shurup) ose lende te huaja. “Lageshtira” e tepert e mjaltit zbulohet edhe me ane te nje palsi kopjativ: Shkruani me te mbi mjalte. Ne rast se palsi do te lere shenja te melanit, kjo do te thote qe ka hile!
Por e mira e te mirave eshte qe te njiheni me nje bleterrites dhe ta blini mjaltin drejtpersedrejti nga kosherja sepse sikurse ju thame, menyra 100% te sigurta per te zbuluar hilete ne mjalte ende nuk ka, aq me tepert qe spekulantet i perfeksionojne ato vazhdimisht.
