Të porsalindurit dëgjojnë mirë, por jo në mënyrë perfekte. Veshi i mesëm i të porsalindurit është i mbushur me lëngje që deri diku ndikon në dëgjimin e tij.
Për më tepër, dëgjimi i foshnjës është ende i “papjekur” për këtë dhe në javët e para pas lindjes i përgjigjet më shumë tingujve të lartë dhe zërave të lartë.
Edhe nga mjedisi i barkut foshnja është në gjendje të dallojë zërin e nënës së tij dhe t’i përgjigjet atij më shumë se të tjerëve.
Kur duhet të shqetësoheni për dëgjimin e foshnjës
Nëse i porsalinduri nuk i përgjigjet zhurmave të forta ose zërit tuaj, kontaktoni mjekun tuaj. Pas lindjes, të porsalindurit gjithsesi i nënshtrohen testeve të dëgjimit, kështu që ka më shumë gjasa që të zbuloni herët ndonjë problem të mundshëm.
Dëgjimi i foshnjës gjatë shtatzënisë
Fëmija dëgjon tinguj nga mjedisi jashtë mitrës që në javën e 23-të të shtatzënisë. Në këtë fazë ai mund të dëgjojë tinguj me frekuencë të ulët, ndërsa deri në javën e 35-të veshët e tij janë plotësisht të formuar dhe foshnja dallon zërin e nënës.
Pas lindjes, dëgjimi i foshnjës vazhdon të zhvillohet dhe luan një rol të rëndësishëm në procesin e të mësuarit, pasi foshnja përdor veshët e tij për të marrë një mori informacionesh nga mjedisi rreth tij.
Pas muajit të 2-të, foshnjat qetësohen kur dëgjojnë zëra të njohur për ta dhe kënaqen duke dëgjuar zërin e tyre.
Në muajin e 4-të deri në të 6-të, foshnjat përpiqen të identifikojnë burimin e çdo tingulli që dëgjojnë për të dhe tregojnë një interes të veçantë për lodrat me zë dhe zhurmë.
Pas muajit të 6-të dhe me afrimin e ditëlindjes së tij të parë, foshnja thotë rrokje dhe përgjigjet kur dëgjon emrin e tij.
