Shkencëtarët shpikin testin universal, autizmi tashmë mund të zbulohet nga një fije floku

Shkencëtarët kanë shpikur një test universal për autizmin tek foshnjat që përdor një fije floku. Ai analizon mostrën për nivelet e metaleve si plumbi dhe alumini, të cilat janë më të larta te fëmijët autikë.
Testi përfshin dërgimin e një mostre flokësh në një laborator për analizë dhe u tregua se parashikonte autizmin me saktësi 81 për qind të kohës në një studim të rishikuar nga kolegët.

Shkencëtarë të tjerë e shpallën testin si një zhvillim ‘novator’ për gjendjen famëkeqe të vështirë për t’u diagnostikuar që prek 5.4 milionë amerikanë dhe 700,000 britanikë.
Për shkak se nuk ka asnjë test standard për gjendjen, mjekët duhet të mbështeten në historinë e zhvillimit dhe sjelljen e fëmijës.

Për testin, shkencëtarët fillimisht përdorin një lazer për të hequr shtresën sipërfaqësore të flokëve. Një lazer i dytë, më i fuqishëm, lëshohet më pas përgjatë flokëve, i cili merr matje në 650 pikë për çdo centimetër. Kjo gjithashtu e kthen fillesën në plazmë.
Ai kontrollon për substanca të lidhura me autizmin duke përfshirë metale si plumbi, kadmiumi, arseniku, zinku dhe bakri ndër të tjera. Hulumtimet e mëparshme kanë gjetur nivele më të larta të të tre metaleve elementare në flokët e fëmijëve autikë.

Rezultatet futen më pas në një program kompjuterik i cili kërkon modele që tregojnë autizëm.
Shkencëtarët testuan metodën e tyre në fijet e flokëve të mbledhura nga 220 fëmijë japonezë kur ata ishin rreth një muajsh. Më pas, rezultatet u krahasuan me diagnozën klinike të autizmit, e përfunduar kur të rinjtë ishin rreth katër vjeç.

Shkencëtarët zbuluan se testi i tyre identifikoi saktë autizmin në 394 raste (81 për qind e totalit).
Ai identifikoi saktë autizmin në 96.4 për qind të fëmijëve dhe ia dha plotësisht të qartë 75.4 për qind të fëmijëve që nuk kishin autizëm.
Autizmi është diçka me të cilën njerëzit lindin, gjë që çon në funksionimin e trurit të tyre ndryshe nga ai i njerëzve të tjerë. Ata me këtë gjendje mund të luftojnë për të komunikuar, e kanë të vështirë të kuptojnë se si mendojnë ose ndihen të tjerët, ose shqetësohen dhe mërziten në situata të panjohura dhe ngjarje shoqërore.
Shkencëtarët nuk janë të qartë se çfarë e shkakton këtë gjendje, megjithëse mendohet se janë të përfshirë faktorë mjedisorë dhe gjenetikë.