Antoni nuk ishte mësuar ende ta përdorte mirë armën kur u rrethua nga forcat ukrainase. Ishte hera e parë që shihte armikun, nuk kishte mësuar të qëllonte, madje ishte plagosur nga një plumb në dorë, sipas mediave të huaja.
Historia e tij unike u tregua nga një ushtar rus, i cili u zu rob lufte dhe më pas u kthye në atdheun e tij pas një shkëmbimi të të burgosurve në mes të prillit. Shumë pak e dinë se çfarë ka ndodhur me fatin e qindra robërve rusë në Ukrainë. Moska nuk i ka publikuar detajet e tyre.
Kështu, Anton, i cili foli në kushte anonamiteti për të mbrojtur identitetin e tij është një nga të paktët që mund të thotë se çfarë ndodh realisht me të burgosurit e luftës në Ukrainë. Pasi mbaroi shkollën e mesme profesionale, i riu nga një qytet i largët siberian vendosi të bashkohej me ushtrinë dhjetorin e kaluar.
Njësia e tij u transferua në Krime në fund të dhjetorit. Ata menduan se do të stërviteshin për një javë. Në atë kohë, Antoni nuk ishte përgatitur dhe as nuk kishte marrë ndonjë trajnim ushtarak për t’u përgatitur për luftë, raporton abcnews.al.
Frika e ushtarëve u konfirmua: një natë para pushtimit, ata u paralajmëruan se do të dërgoheshin në luftë.
“Sjellja e autoriteteve ruse nuk është aspak e drejtë. “Mua më dërguan në Ukrainë plotësisht të papërgatitur,” tha ai.
Më 25 shkurt, një ditë pas pushtimit, njësia e Antonit u dëbua nga forcat e blinduara nga qyteti i Mykolaiv, i cili ishte në shënjestër të forcave ruse në ditët e para të luftës. Në fund, Antoni dhe ushtarët e tjerë rusë që ishin me të u kapën rob nga forcat ukrainase më 2 mars, vetëm një javë pasi kishin hyrë në Ukrainë.
Ukrainasit kryen tortura psikologjike
I plagosur me një plumb në dorë, Antoni përshkruan sesi forcat ukrainase i mbuluan kokën në mënyrë që të mos e shihte rrugën dhe e transportuan në një qeli, në një vend të panjohur. Fillimisht, jeta në burg ishte një përvojë e frikshme.
“Zhurma më e vogël të tremb. “Çdo ditë shpresoni që të mos jetë e fundit dhe të mos vriteni”, thotë ushtari rus.
Ai pretendon se gardianët ukrainas nuk e kanë dhunuar fizikisht, por e kanë tortuar psikologjikisht. Me fjalë të tjera, ata u thanë ushtarëve rusë se i përkisnin llumit të shoqërisë, i kërcënuan se do t’ua ndërpresin ushqimin dhe u tallën me Rusinë.
Ngadalë, mërzia filloi të mbizotëronte mbi frikën. Shumicën e ditëve, të burgosurit rusë thjesht shikonin katër muret. Nëse do të kishin fat, do t’u jepnin diçka për të lexuar ose do t’i linin të shikonin propagandën ukrainase në TV.
Më në fund, Antoni u kthye në vendin e tij në mes të prillit, pas një shkëmbimi të të burgosurve që u zhvillua në Melitopolis. Edhe pse të dyja vendet kanë bërë disa shkëmbime të tilla, shumë pak detaje janë bërë të ditura për procedurat e ndjekura.
Kur u kthye në Rusi, ushtari i ri duhej të merrej në pyetje edhe nga eprorët e tij. “Ata donin të dinin nëse mund të më besonin akoma, ky është një proces formal”, tha ai.
Pasi kaloi disa ditë në spital dhe me shtetin rus duke i dhënë dëmshpërblim financiar për dëmtimet që pësoi, Antoni ka kuptuar tashmë koston e plotë fizike dhe psikologjike të robërisë.
“Isha gjatë gjithë kohës i bllokuar. Po përpiqesha të mos mendoja për jetën time. Por tani kam makthe, mezi fle. “Kam shtuar peshë”, tha ai.
Sipas ligjit ushtarak rus, Anton pritet të kthehet në shërbim kur të shërohet nga lëndimet e marra.
Ai po përpiqet gjithashtu të gjejë mënyra për tu larguar nga ushtria ruse një herë e përgjithmonë.
